دکلمه زیبا و احساسی بجا مانده از هوشنگ ابتهاج ” شوم بختی ” +فیلم

شومبختی بین خدایا این منم
کآرزوی مرگِ یاران می‌کنم

آنکه از جان دوست‌تر می‌دارمش
با زبان ِتلخ می‌آزارمش

گر چه او خود زین ستم دلخون‌تر است
رنج ِ او از رنج ِمن افزون‌تر است

آتشی مُرد و سرا پُر دود شد
ما زیان دیدیم و او نابود شد

آتشی خاموش شد در محبسی
دردِ آتش را چه می‌داند کسی