قسمت 19 سریال تاسیان: لحظه‌ای که سریال پوست می‌اندازد
در قسمت ۱۹، تاسیان از یک روایت صرفاً عاشقانه فاصله می‌گیرد و وارد لایه‌هایی می‌شود که خیلی نزدیک‌اند به تجربه‌ی شخصی تماشاگر ایرانی: سردرگمی، تنهایی، و ترسی که دیگر فقط از بیرون نمی‌آید، از درون خودِ رابطه‌ها هم می‌جوشد.
به گزارش سبک ایده آل، در این اپیزود، می‌شود حس کرد که کاراکترها دیگر صرفاً «نقش» نیستند. آن‌ها زخمی‌اند، با خاطرات حل‌نشده، تصمیم‌هایی که معلوم نیست از دل شجاعت می‌آید یا از وحشت.
هرکدام چیزی را پنهان می‌کنند، از دیگری یا از خودش. و این، یکی از نقطه‌قوت‌های قسمت است: مرز بین قهرمان و ضدقهرمان، درست وقتی کم‌رنگ می‌شود که مخاطب فکر می‌کرد همه‌چیز روشن شده.
کارگردانی دقیق، استفاده‌ی حساب‌شده از موسیقی، و بازی‌های کنترل‌شده و درونی، کمک کرده‌اند تا تماشاگر نه فقط داستان، بلکه حال و هوای شخصیت‌ها را هم حس کند.
این قسمت، لحنی دارد که در آن هر جمله، هر مکث، و حتی هر رنگی در صحنه معنا دارد، نه فقط برای پیش‌برد قصه، که برای ساختن یک حس مشترک: حس تاسیان.
بدون اینکه به اتفاقات مستقیم اشاره کنیم، می‌توان گفت این قسمت، از آن لحظه‌هایی است که یک سریال را از روایت، به تجربه تبدیل می‌کند. و تماشاگر را ناگزیر با این سؤال تنها می‌گذارد: «اگر من جای او بودم، چه می‌کردم؟»