به گزارش سبک ایده آل، روزه یکی از واجبات دینی در ماه مبارک رمضان است که ترک آن یا انجام اعمالی که موجب باطل شدن آن شود، در برخی شرایط مستلزم قضا و کفاره است. در ادامه به بررسی موقعیت‌هایی که باعث وجوب قضا و کفاره می‌شود، می‌پردازیم.
مواردی که فقط قضا واجب است:
- بیماری: اگر فردی به دلیل بیماری نتواند روزه بگیرد، بعد از بهبودی باید روزه‌های از دست رفته را قضا کند.
- سفر: مسافرانی که شرایط شرعی سفر را دارند، می‌توانند روزه نگیرند اما بعداً باید آن را قضا کنند.
- حاملگی و شیردهی: اگر روزه گرفتن برای مادر یا کودک ضرر داشته باشد، روزه واجب نیست اما باید بعداً قضا شود.
- ضعف شدید: در صورتی که روزه موجب ضعف غیرقابل تحمل شود، می‌توان آن را نگرفت اما قضا واجب است.
مواردی که هم قضا و هم کفاره واجب است:
- خوردن و آشامیدن عمدی: اگر فردی بدون عذر شرعی و با علم به روزه‌دار بودن، عمداً چیزی بخورد یا بیاشامد، هم قضا و هم کفاره بر او واجب است.
- نزدیکی در روز: اگر شخصی عمداً در طول روزه‌داری رابطه زناشویی داشته باشد، باید علاوه بر قضا، کفاره بدهد.
- باطل کردن عمدی روزه با اموری مانند استفراغ عمدی: اگر فردی عمداً کاری کند که روزه باطل شود، قضا و کفاره بر او لازم می‌شود.
کفاره روزه چیست؟
کفاره روزه شامل موارد زیر است:
- روزه گرفتن ۶۰ روز متوالی (در صورت توانایی)
- اطعام ۶۰ فقیر در صورت عدم توانایی بر روزه گرفتن
ماه رمضان فرصت مناسبی برای تقویت ایمان و تقرب به خداوند است و آگاهی از احکام شرعی می‌تواند به ادای بهتر این فریضه کمک کند.