افراد که اکثر تنها هستن این مطالب را بخوانند
تنهایی فقط این نیست که کسی دوروبرتان نباشد. بعضی از افراد بدون دیگران و با خودشان هم خوشحال‌اند. ربطی به این هم ندارد که چقدر دوست و آشنا داشته باشید یا هر چند وقت یکبار همدیگر را ببینید. چیزی که مهم است داشتن ارتباطات قوی است. آنهایی که ارتباطات قوی و مؤثر با دیگران دارند، شادتر و سالم‌تر و خلاق‌ترند.
به گزارش سبک ایده ال، افرادی که ارتباطات قوی با دیگران ندارند معمولاً احساس تنهایی، درک‌نشدن و افسردگی می‌کنند که این احساس، بر سلامت جسم هم اثر می‌گذارد.
سیستم ایمنی
اگر مدت طولانی تنها باشید، بدن شما سخت‌تر می‌تواند با بیماری‌ها بجنگد. بخشی از دلیل به این مربوط است که تنهایی باعث ترشح هورمون‌هایی در بدن می‌شود که وقتی بدنتان در استرس و اضطراب قرار می‌گیرد ترشح می‌کند. این اتفاق می‌تواند بر عملکرد سیستم ایمنی‌تان اثر بگذارد.
فشارخون
اگر تنها باشید، خصوصاً اگر این تنهایی ۴ سال یا بیشتر طول بکشد، فشارخون شما به‌احتمال زیاد بالا می‌رود. دانشمندانی که به بررسی این اثر پرداخته‌اند ثابت کرده‌اند که احساس تنهایی، عامل این فشارخون بالاست. آنها دریافتند افزایش فشارخونی که مشاهده شد ناشی از عوامل دیگر مثل سن، جنسیت، رژیم غذایی یا ژنتیک نبوده است.
تقریباً همه افراد گاهی طی زندگی خود احساس تنهایی می‌کنند. اما اگر تلاشتان را برای ارتباط با دیگران کردید؛ اما بعد از چند هفته همچنان احساس تنهایی دارید یا افسرده و مضطربید، به پزشک مراجعه کنید. راهکارهایی مانند تراپی، تغییراتی در سبک زندگی و در صورت نیاز مصرف دارو می‌توانند کمک کنند شرایط را تغییر دهید
ورزش
یک سبک زندگی فعال به سلامت جسم و روح کمک می‌کند. اگر تنها باشید بیشتر احتمال دارد ورزش نکنید یا دست از ورزش‌کردن بکشید، اما این کار را نکنید! به تحرک ادامه دهید؛ با یک دوست به پیاده‌روی بروید، باشگاه بروید، بازی‌های مفرح مثل والیبال و بسکتبال بکنید و وارد گروه‌های ورزشی شوید که هم روابط بهتری برقرار کنید و هم حالتان بهتر شود. شما باید در هفته حداقل دو ساعت و نیم فعالیت بدنی داشته باشید. اگر مشکلی در سلامتی خود دارید ابتدا با پزشک مشورت کنید.
تمرکز و هشیاری
با بالارفتن سن، توانایی شما برای حل مسئله یا به‌خاطرآوردن چیزها می‌تواند تحت‌تأثیر تنهایی شما قرار بگیرد و احتمال زیادی وجود دارد که بعداً دچار بیماری‌های ادراکی و شناختی مثل آلزایمر شوید. یادتان باشد عوامل زیادی بر این ریسک اثر می‌گذارند؛ اما شما در هر سن و سالی هستید باید راه‌هایی برای ارتباط خوب با دیگران پیدا کنید و از این طریق تمرکز و هشیاری خود را تقویت نمایید.
سیگارکشیدن
وقتی تنها هستید بیشتر احتمال دارد سراغ سیگار بروید. سیگارکشیدن باعث دیابت، بیماری قلبی و ریوی می‌شود و تقریباً بر تمام اعضای بدن اثر می‌گذارد.
آسیب به سلامت قلب
هر چه طی عمرتان بیشتر تنها باشید بیشتر احتمال دارد دچار عوارضی شوید که بر سلامت قلبتان می‌گذارند: مثلاً چاقی، فشارخون بالا و کلسترول بالا. ضمناً خانم‌هایی که تنها هستند بیشتر ممکن است دچار بیماری عروق کرونری شوند، چرا؟ دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد، مثلاً افسرده شدن، سیگارکشیدن یا ورزش‌نکردن.
افسردگی
اگر تنها باشید ممکن است شروع کنید به داشتن احساس بد در مورد زندگی‌تان و افسرده شوید. افسردگی نیز به‌خودی‌خود می‌تواند شما را تنها کند، بنابراین کم‌کم حالتان بدتر نیز خواهد شد. اگر علائمی دارید که شدیدند یا بیشتر از دو هفته طول کشیده‌اند، مثلاً احساس ناامیدی و پوچی یا ازدست‌دادن علاقه به چیزهایی که معمولاً دوست داشتید، کم‌انرژی بودن، مشکلات خواب یا تغییراتی در اشتها، در کمک خواستن از پزشک تردید نکنید.
افزایش وزن
وقتی تنها هستید احتمال بیشتری وجود دارد که وزن اضافه کنید، چرا؟ چون ممکن است بیشتر از معمول غذا بخورید یا غذاهای ناسالم بخورید تا خودتان را آرام کنید یا ورزش نکنید. این اتفاق‌ها احساستان را نسبت به خودتان بدتر هم می‌کند و در معرض ابتلا به دیابت و فشارخون بالا و بیماری قلبی قرار می‌گیرید.
خواب
وقتی تنها هستید بیشتر احتمال دارد شب‌ها به‌سختی به خواب بروید. در نتیجه طی روز به‌سختی می‌توانید روی کارها تمرکز کنید و حس و حال خوبی نخواهید داشت. به‌مرورزمان، کم‌خوابی می‌تواند شما را مستعد دیابت و فشارخون بالا و بیماری قلبی و افسردگی و چاقی و… کند.
الکل و مواد مخدر
اگر تنها باشید و احساس تنهایی کنید بیشتر ممکن است سراغ مواد مخدر بروید، چون موقتاً حالتان را خوب می‌کنند؛ اما بعد از آن حالتان بدتر خواهد شد. مصرف الکل و مواد مخدر می‌تواند آسیب جدی به سلامتی خودتان و خانواده‌تان و شغل و روابطتان وارد کند.
پس چه زمانی تنهایی خوب است؟
هر کسی متفاوت است. شاید شما جزو افرادی باشید که برای شارژشدن و انرژی‌گرفتن به زمانی برای تنها بودن نیاز داشته باشید؛ اما یک فرد برون‌گرا معمولاً به جمع و ارتباط با دیگران نیاز دارد تا انرژی بگیرد. هر دو حالت می‌توانند سالم و طبیعی باشند. تنهایی زمانی آسیب‌زننده است که ارتباط خود را با دیگران قطع کنید و زیاد تنها بمانید. تنها بودن به این معنی نیست که دوروبرتان خلوت باشد، ممکن است اطراف شما پُر از افراد دیگر باشد؛ اما به دلیل درک‌نشدن یا موردتوجه و مراقبت دیگران نبودن و نداشتن روابط خوب با این افراد احساس تنهایی کنید.
به دنبال راه‌هایی برای ارتباط با دیگران باشید:
به کتاب‌خوانی و شطرنج و تنیس علاقه دارید؟ بسیار خب، به کلوپ‌ها و گروه‌هایی بپیوندید که افرادی مانند شما در آنها هستند.
با دوستان و خانواده برنامه‌هایی بگذارید تا اوقات بیشتری دور هم باشید.
در مورد احساسات و افکار خود با دوستان صمیمی‌تان حرف بزنید.
اگر می‌بینید ارتباط برقرارکردن با دیگران واقعاً برای شما سخت است، حتی با آنهایی که خوب همدیگر را می‌شناسید، شاید لازم باشد به یک درمانگر یا مشاور مراجعه کنید.
مراقب خودتان و سلامتی‌تان هم باشید: به طور منظم ورزش کنید، خوب بخوابید و غذاهای سالم بخورید و حالتان را خوب کنید.
تقریباً همه افراد گاهی طی زندگی خود احساس تنهایی می‌کنند. اما اگر تلاشتان را برای ارتباط با دیگران کردید؛ اما بعد از چند هفته همچنان احساس تنهایی دارید یا افسرده و مضطربید، به پزشک مراجعه کنید. راهکارهایی مانند تراپی، تغییراتی در سبک زندگی و در صورت نیاز مصرف دارو می‌توانند کمک کنند شرایط را تغییر دهید.
منبع: تبیان