دشواری های عجیب و غریب ورزشکاران کره شمالی در المپیک

به گزارش سبک ایده آل به نقل از روزیاتو، به گفته یک فراری کره شمالی، ورزشکاران المپیکی این کشور در پاریس جاسوسی یکدیگر را می‌کنند تا هیچ‌کس از قوانین تخطی نکند.

گمان می‌رود که اگر ورزشکاران اعزامی کره شمالی از قوانین تخطی کنند، با مجازات مواجه می‌شوند و یک گروه نظارتی هر حرکت آن‌ها را ثبت می‌کند.

دولت کره شمالی به رهبری کیم جونگ اون برای اولین بار در بازی‌های المپیک ریو ۲۰۱۶ ورزشکاران این کشور را به صحنه جهانی بازگرداند.

آن‌ها در زمان همه‌گیری کرونا در بازی‌های توکیو شرکت نکردند و به دلیل عدم اعزام تیم، از المپیک زمستانی پکن در سال ۲۰۲۲ محروم شدند.

جی هیون پارک، فراری‌ کره شمالی که اکنون در بریتانیا زندگی می‌کند، در مصاحبه ای با روزنامه سان گفت که به دلیل فرهنگ «انتقاد متقابل»، ورزشکاران جرأت ندارند از حباب امنیتی خود خارج شوند.

کسانی که در المپیک شرکت می کنند، نه تنها به یکدیگر، بلکه به خودشان هم درباره آنچه که در فرانسه انجام داده‌اند، انتقاد می‌کنند.

تیم نظارتی درون گروه تمامی اقدامات آن‌ها را ثبت و به دولت ارسال می‌کند.

پارک تصریح کرد که سرپیچی از قوانین می‌تواند منجر به تنبیه‌های بی‌رحمانه ای شده و با ورزشکاران «مانند زندانیان سیاسی» برخورد شود.

هنگامی که ۱۶ ورزشکار کره شمالی به خانه برگردند، باید در مورد هر چیزی که در پاریس دیده‌اند، سکوت کنند.

وقتی که آن‌ها برمی‌گردند، در جایی زندانی می‌شوند و قراردادی را امضا می‌کنند که طبق آن نباید هیچ‌چیزی از آنچه را که در فرانسه دیده‌اند، شنیده‌اند، خورده‌اند یا انجام داده‌اند، فاش کنند.

ورزشکاران کره شمالی در پاریس، در دورترین نقطه از ورودی دهکده ورزشکاران اقامت دارند که به نظر می‌رسد تلاشی برای محافظت از آن‌ها باشد.

در تصاویر منتشرشده، پرچم‌ های کره شمالی از یک ساختمان در انتهای محل اقامت ورزشکاران المپیک آویزان هستند.

 

این پرچم‌ها روی پنجره‌های طبقه پنجم یک ساختمان هفت‌طبقه در کنار پرچم‌های لیبی، اکوادور و کامرون دیده می شوند.

کره شمالی در المپیک ۲۰۲۴ یک تیم کوچک ۱۶ نفره شامل ۱۲ زن و ۴ مرد دارد.

به احتمال زیاد ورزشکاران کره شمالی تحت نظارت شدید پرسنل امنیتی، از جمله مأموران پلیس مخفی قرار دارند.

ورزشکاران احتمالاً شرایط سختی را تحت نظارت شدید متحمل می شوند.

آن‌ها به طور عمده از دید عموم مخفی شده‌اند.

در تاریخ ۲۳ ژوئیه یک روز آزاد رسانه‌ای در دهکده المپیک پاریس برگزار شد، اما ورزشکاران کره شمالی در هیچ یک از گزارشات حضور نداشتند.

خبرنگاران کره جنوبی به انتهای دهکده رفتند تا با آن‌ها مصاحبه کنند، اما با وجود اینکه ساختمان محل اقامت این ورزشکاران را پیدا کردند، نتوانستند با هیچ یک از اعضای این تیم صحبت کنند.

روزنامه مایل بیزنس کره جنوبی، ادعا کرده که یک ورزشکار زن کره شمالی را در حال ورود به مرکز تناسب اندام دهکده دیده است.

اما «او با عجله رفت تا با خبرنگاران کره جنوبی مواجه نشود».

به گفته پارک، چنین رفتاری با سیاست کره شمالی برای «ایزوله کردن ورزشکارانش» سازگار است.

به گفته مایکل مدن، بنیان‌گذار NK Leadership Watch، جاسوس‌های کره شمالی احتمالاً در رویدادهای المپیک حضور دارند و گزارش‌های نظارتی خود را برای ارسال به پیونگ‌یانگ می نویسند.

این بدان معنی است که ورزشکاران در خلوت یکدیگر را کنترل می‌کنند و در عموم توسط مأموران نظارت می‌شوند.

نظارت بر ورزشکاران و مربیان کره شمالی که در المپیک شرکت می‌کنند، به دو صورت انجام می‌شود: نظارت فیزیکی مستقیم و فشار روانی.

مربیان و ورزشکاران هرگز تنها نیستند، چه در سالن ورزشی برای تمرین و چه برای خوردن غذا در کافه‌تریا.

کره‌ای‌ها می‌دانند که باید هم‌تیمی‌هایشان را از هرگونه نافرمانی منع کنند؛ زیرا اگر این کار را نکنند، خودشان نیز دچار مشکل می‌شوند.

آن‌ها سعی می کنند که هرگونه تعامل یا رفتار ممنوعه را منع کنند.

بنابراین فشار هم‌تیمی‌ها و حضور دیگران برای جلوگیری از برخی تخلفات به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم وجود دارد.

همچنین ورزشکاران کره شمالی مجبورند که هرگونه تعامل با خارجی‌ها را یادداشت کرده و به مقامات گزارش دهند.

در این گزارش باید به کسی که با آن‌ها تعامل داشته، کشور مبدأ او و دلیل تعامل اشاره کنند.

شاید به یاد نیاوردن تمامی جزئیات در صورت گفتگوی سریع با یک فرد بریتانیایی مشکل بزرگی نباشد.

اما اگر با یک ورزشکار کره جنوبی صحبت کرده باشند، از آن‌ها انتظار می‌رود که «اطلاعات شخصی بیشتری از همتای کره جنوبی خود بگیرند».

اگر آن‌ها به خانه برگردند و گزارش ناقصی از آن ملاقات (با یک فرد از کره جنوبی) داشته باشند، قطعاً باید حداقل یک ماه در معدن زغال سنگ یا یک پروژه ساختمانی کار کنند.