به گزارش سبک ایده آل، در اعماق دنیای حشرات، گونه‌ای کوچک اما خارق‌العاده به نام “زنبور جواهر” توانسته مرزهای زیستی پیری را به چالش بکشد. این موجود در مرحله لاروی خود می‌تواند وارد حالتی به نام “دیاپاز” شود؛ یک وقفه رشد عمیق که نه‌تنها فرآیندهای زیستی‌اش را کند می‌کند.
بلکه ساعت زیستی‌اش را نیز به عقب می‌کشد.
پژوهشگران دریافته‌اند که این مکانیسم طبیعی، عمر زنبور را تا ۳۶ درصد افزایش داده و روند پیری مولکولی آن را تقریباً یک‌سوم پایین تر میاورد
.پدیده‌ای که تا پیش از این، در چنین مقیاسی در جانوران با سیستم اپی‌ژنتیکی شبیه به انسان دیده نشده بود.
برخلاف بسیاری از موجودات کوچک، زنبور جواهر دارای سیستم متیلاسیون DNA فعالی است. که مشابه انسان عمل می‌کند. و این ویژگی آن را به مدلی بی‌نظیر برای مطالعه روند پیری تبدیل کرده است.
بررسی‌های دقیق اپی‌ژنتیکی نشان داده‌اند. که تغییرات محیطی ساده — مثل کاهش دما یا نور — می‌توانند سیگنال‌هایی را در سلول‌ها فعال کنند. که مسیرهای مولکولی مرتبط با پیری را خاموش یا آرام کنند.
این کشف دریچه‌ای تازه به سوی درک عمیق‌تری از نقش تجربه‌های اولیه زندگی در شکل‌دهی سرعت پیری باز می‌کند.
آن هم نه فقط در حشرات، بلکه شاید روزی در انسان.
آیا روزی می‌توان روند پیری در انسان را مانند این زنبور متوقف یا حتی معکوس کرد؟ اگرچه ما هنوز فاصله زیادی با استفاده عملی از این مکانیسم‌ها داریم. اما کشف این توانایی در موجودی به‌ظاهر ساده، هیجان‌انگیزترین نشانه‌ای است که شاید کلید کنترل پیری نه در پیچیدگی، بلکه در سادگی طبیعت نهفته باشد.
دانشمندان اکنون با نگاهی دقیق‌تر به مسیرهای مولکولی مانند mTOR، IGF و متیلاسیون ژنی، در تلاش‌اند از این راز طبیعی الگوبرداری کنند. و شاید آینده‌ای را رقم بزنند که در آن، پیری تنها یک انتخاب باشد.نه یک اجبار.
منبع:
https://scitechdaily.com