تاریخ

سفره هفت سین؛ سنتی کهن با ریشه‌ای باستانی

سفره هفت‌سین یکی از سنت‌های نوروز است که ریشه در آیین‌های باستانی ایران دارد. این سنت ابتدا با نام هفت‌چین و سپس هفت‌شین شناخته می‌شد

به گزارش سبک ایده آل، یکی از مهم‌ترین نمادهای نوروز، سفره هفت‌سین است که قدمتی چند هزار ساله دارد. در دوران باستان، ایرانیان برای هر جشن، سفره‌ای مخصوص پهن می‌کردند که شامل انواع خوراکی‌ها بود. این سنت در نوروز نیز با مفهومی خاص اجرا می‌شد و بر پایه عدد مقدس هفت شکل گرفته بود.

در دوران هخامنشیان، سفره‌ای به نام «هفت‌چین» برپا می‌شد که شامل هفت ظرف چینی پر از خوراکی بود. پس از آن، در دوران ساسانیان، این رسم به «هفت‌شین» تغییر یافت و شامل شمع، شراب، شیرینی، شربت، شمشاد، شقایق و شاخه نبات بود.

پس از ورود اسلام به ایران، مردم این سنت را حفظ کردند اما با تغییراتی متناسب با فرهنگ جدید، آن را به «هفت‌سین» تبدیل کردند. عناصر این سفره شامل سیب، سیر، سرکه، سکه، سمنو، سماق و سنجد است که هرکدام نمادی از برکت، سلامت و نیک‌بختی در سال جدید محسوب می‌شوند.

سفره هفت‌سین علاوه بر جلوه زیبای آن، نشان‌دهنده پیوند عمیق ایرانیان با طبیعت و ارزش‌های معنوی است. این سنت کهن، همچنان در خانه‌های ایرانیان پابرجاست و نمادی از آغاز سال نو با امید و شادی به شمار می‌رود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا