طرح تازه برای “ماشین زمان” و دیدار با خود در گذشته
دانشمندان مدلی جدید برای سفر در زمان ارائه داده‌اند که بدون نیاز به کرم‌چاله‌ها، امکان ملاقات با نسخه گذشته خود را فراهم می‌کند.
به گزارش سبک ایده آل، فیزیکدانان از مدت‌ها پیش ایده‌هایی برای ساخت ماشین زمان ارائه کرده‌اند. این طرح‌ها به نظر می‌آید در تئوری ممکن‌اند، اما از توان فنی انسان فراتر هستند. این ایده‌ها به میدان‌های گرانشی شدید، انرژی‌های زیاد و یا کرم‌چاله‌ها نیاز دارند که در حال حاضر در دسترس نیستند.
جان دی. نورتون، استاد دانشگاه پیتسبورگ، مدل جدیدی پیشنهاد داده که ناظران می‌توانند با پیگیری منحنی‌های زمان‌مانند، نسخه‌های پیشین خود را ملاقات کنند. این مدل بر اساس نظریه نسبیت عام اینشتین است و برای سفر در زمان، نیازی به مواد غیرقابل دسترس ندارد.
نورتون با استفاده از تکینگی مخروطی دو بعدی در مدل خود، مسیری به سمت گذشته را برای ناظران فراهم می‌کند. برخلاف تکینگی‌های سیاهچاله‌ها که فضا-زمان را به بی‌نهایت می‌کشانند، تکینگی‌های نورتون تنها ساختار کلی فضا-زمان را مختل می‌کنند.
این مدل به ناظران اجازه می‌دهد بعد از عبور از تکینگی، به زمان گذشته بازگردند. این سفر به گونه‌ای است که سرنشینان یک سفینه فضایی می‌توانند با نسخه‌های قدیمی از خودشان روبرو شوند.
اگرچه این مدل به نظر غیرواقعی می‌آید، اما از نظر ریاضیاتی و منطقی با نظریه نسبیت سازگار است. نورتون هدف خود را از ارائه این مدل، نشان دادن انعطاف‌پذیری نظریه نسبیت می‌داند.
طرح‌های مختلفی همچون استوانه تیپلر برای ساخت ماشین زمان پیشنهاد شده که به پیچیدگی‌های بسیاری نیاز دارند. موانع اجرایی این طرح‌ها به دلیل محدودیت‌های فناوری است.