به گزارش سبک ایده‌آل، در سال ۱۹۹۹ یکی از پرهزینه‌ترین اشتباهات تاریخ علم و فناوری رقم خورد. اشتباهی ساده اما فاجعه‌بار که به نابودی کامل فضاپیما «مارس کلایمت اوربیتر» انجامید. این مأموریت ناسا، با هزینه‌ای بالغ بر ۱۲۵ میلیون دلار، قرار بود اطلاعات ارزشمندی از جو مریخ به زمین ارسال کند، اما یک خطای محاسباتی، همه چیز را به نابودی کشاند.
ماجرا از آنجا آغاز شد که دو تیم مختلف از مهندسان در پروژه مشارکت داشتند. یکی از تیم‌ها از سیستم متریک (بر پایه کیلوگرم و نیوتن) استفاده می‌کرد، در حالی‌که تیم دیگر به واحدهای امپریال (پوند-ثانیه) وفادار مانده بود. این ناهماهنگی ساده، منجر به خطا در محاسبه نیروی رانش شد.
بر اثر این اشتباه، فضاپیما به‌جای قرار گرفتن در مدار صحیح اطراف مریخ، بیش از حد به سطح سیاره نزدیک شد و بر اثر اصطکاک با جو مریخ، از بین رفت. هیچ سیگنالی از آن دریافت نشد و کل مأموریت در سکوت به پایان رسید.
پس از این حادثه، ناسا به سرعت واکنش نشان داد و استفاده یکپارچه از سیستم متریک را در تمام پروژه‌های آتی خود اجباری کرد. این حادثه به عنوان «گران‌ترین اشتباه واحدهای اندازه‌گیری» در تاریخ هوافضا شناخته می‌شود و هنوز هم به عنوان یک درس کلاسیک در مهندسی و مدیریت پروژه تدریس می‌شود.
جمع‌بندی:
ماجرای مارس کلایمت اوربیتر نشان می‌دهد که حتی جزئی‌ترین اشتباه در هماهنگی‌های فنی، می‌تواند میلیون‌ها دلار هزینه و سال‌ها تلاش علمی را نابود کند. هماهنگی تیم‌ها، استانداردسازی و دقت در جزئیات، حیاتی‌ترین اصل در پروژه‌های علمی بزرگ است.