علت افتادن ناخن پا و راهکارهای درمان و جلوگیری از آن

به گزارش سبک ایده آل، افتادن ناخن پا می تواند تجربه نگران کننده ای باشد، به خصوص اگر مطمئن نباشید که چرا این اتفاق می افتد. ناخن پای شما ممکن است پس از آسیب دیدگی یا ضربه به انگشت پا یا به عنوان یک اثر جانبی برخی داروهایی که مصرف می کنید، بیفتد. در موارد دیگر، ممکن است نشانه ای از عفونت، بیماری پوستی زمینه ای یا اختلال خود ایمنی باشد.

ضربه مستقیم به ناخن پا یکی از دلایل اصلی افتادن آن است

افتادن ناخن پا چه شکلی است؟

قبل از افتادن ناخن پا، ممکن است متوجه شوید که ناخن از بستر ناخن جدا می شود، اغلب از نوک شروع می شود و به سمت کوتیکول پیش می رود. با بلند شدن ناخن، ممکن است به نظر برسد که ناخن روی بستر ناخن “شناور” است. ناحیه زیر ناخن ممکن است به دلیل جمع شدن هوا، خاک و بقایا زیر ناخن، سفید، قهوه ای یا زرد رنگ به نظر برسد.

هنگامی که ناخن پا در حال افتادن است، ممکن است تغییر رنگ داده، ترک خورده، شکننده، بد شکل یا ضخیم شود. پوست اطراف ممکن است قرمز، متورم و حساس شود، به خصوص اگر عفونت باعث افتادن ناخن پا شود. پوست اطراف ناخن همچنین ممکن است حساس یا دردناک باشد زیرا ناخن پا از بستر ناخن جدا می شود. از دست دادن ناخن پا همیشه دردناک نیست، اما ممکن است متوجه شوید که پوست زیر ناخن ضخیم تر از حد معمول است.

انواع جدایی ناخن

• آنیکولیز اصطلاح پزشکی برای زمانی است که ناخن پا جدا شده و از بستر ناخن (پوست مستقیم زیر ناخن) بلند می شود و باعث می شود که ناخن پا به طور جزئی یا کامل از بستر ناخن جدا شود.

• آنیکومازی اصطلاح پزشکی برای زمانی است که ناخن پا از بستر ناخن و ماتریکس ناخن (بافت داخلی زیر کوتیکول ناخن ) جدا می شود و در نهایت به طور کامل می افتد.

بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس نیز می‌توانند باعث افتادن ناخن شوند

چرا ناخن پا می افتد؟

ناخن پا ممکن است به دلایل مختلفی بیفتد، از آسیب انگشت پا تا شرایط سلامتی زمینه ای. درک علل می تواند به شما کمک کند منبع مشکل را شناسایی کرده و بدانید چه زمانی باید به دنبال مراقبت و درمان پزشکی باشید.

آسیب یا ضربه

آسیب فیزیکی یکی از شایع ترین علل افتادن ناخن پا است. آسیب هایی مانند کوبیدن انگشت پا، افتادن جسم سنگین روی آن یا فشار مداوم کفش های نامناسب یا فعالیت هایی مانند دویدن می تواند باعث جدا شدن ناخن از بستر ناخن شود.

هنگامی که ضربه ای وارد می شود، خون ممکن است زیر ناخن جمع شود و باعث ایجاد رنگ بنفش تیره یا سیاه (از نظر پزشکی به عنوان هماتوم زیر ناخن شناخته می شود) شود. این فشار را افزایش می دهد و در نهایت می تواند باعث افتادن ناخن شود.

علائم دیگر از دست دادن ناخن پا ناشی از ضربه عبارتند از:

• درد ضربان دار در زمان آسیب دیدگی یا با فشار مکرر روی انگشت پا

• افزایش درد با جمع شدن خون زیر ناخن

• تورم اطراف انگشت پا

• حساسیت هنگام راه رفتن یا لمس انگشت پا

عفونت های قارچی

عفونت های قارچی ناخن (به نام آنیکومایکوزیس شناخته می شود) زمانی رخ می دهد که قارچ ها یا مخمرها در اطراف و داخل ناخن رشد می کنند. عفونت اغلب از پاها شروع می شود و به ناخن های پا سرایت می کند و علائمی مانند ایجاد می کند:

• رگه های زرد یا سفید در کنار ناخن

• تغییر رنگ ناخن به سبز یا زرد

• شکنندگی

• پوسته پوسته شدن لبه های بیرونی ناخن

• ناخن های ضخیم

• درد، خارش یا ناراحتی اطراف بستر ناخن

• شکل ناخن تغییر شکل داده یا نامنظم شده است

• بلند شدن ناخن پا از بستر ناخن

هر کسی ممکن است دچار قارچ ناخن شود، اما خطر آن در افراد مسن و افراد مبتلا به دیابت، گردش خون ضعیف، سیستم ایمنی ضعیف و پسوریازیس بیشتر است.

پسوریازیس ناخن

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی بیش از حد فعال باعث رشد بیش از حد سلول‌های پوستی می‌شود و منجر به پلاک‌های خارش‌دار، ضخیم، سوزاننده یا تحریک‌شده پوست می‌شود. اگرچه پسوریازیس در ابتدا پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما حدود 50 درصد از افراد سال‌ها پس از شروع علائم پسوریازیس، به پسوریازیس ناخن مبتلا می‌شوند.

هنگامی که پسوریازیس ناخن بر ناخن‌های پا تأثیر می‌گذارد، ممکن است علائم زیر را شامل شود: 

• فرورفتگی یا حفره روی سطح ناخن

• تغییر رنگ ناخن به زرد یا قهوه ای

• بافت ناخن ضخیم و خشن

• جدایی ناخن از بستر ناخن

• ناخن‌های بد شکل یا کج

• درد و حساسیت که ممکن است راه رفتن یا فعالیت بدنی را دشوار کند

برخی از داروها می‌توانند باعث تغییر ناخن شوند

داروها

برخی از داروها می‌توانند باعث تغییر ناخن شوند، از جمله از دست دادن ناخن پا. معمولاً این تغییرات پس از قطع درمان یا تعویض دارو برطرف می‌شوند. داروهای شیمی درمانی مانند Cerubidine و Vyxeos (داونوروبیسین)، Novantrone (میتوکسانترون) و DTIC (دکربازین) می‌توانند باعث بلند شدن ناخن از بستر ناخن شوند. Blexonane (bleomycin)، 5-FU و Adruci (5-fluorouracil) می‌توانند منجر به از دست دادن ناخن شوند.

برخی از داروها، از جمله آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضد التهابی مانند Aleve (ناپروکسن)، می‌توانند پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث جدا شدن یا افتادن ناخن پا شوند. پوشیدن کفشی که هنگام مصرف هر یک از این داروها ناخن‌های پای شما را در معرض نور خورشید قرار می‌دهد، می‌تواند باعث بلند شدن ناخن پا از بستر ناخن یا افتادن آن شود.

علاوه بر از دست دادن ناخن پا، این داروها می‌توانند باعث تغییرات دیگری در ناخن شوند، مانند:

• نازک شدن یا شکنندگی ناخن‌ها

• تغییر رنگ، مانند زرد شدن یا تیره شدن ناخن‌ها

• تغییرات در بافت ناخن، از جمله خطوط، لکه‌ها یا فرورفتگی‌ها

• بستر ناخن یا کوتیکول دردناک یا حساس

• رشد آهسته یا بدون رشد ناخن