خال های این رنگی در بدن نشانه این بیماری قلبی هستند
اندوکاردیت یک عفونت غشای داخلی قلب، شامل حفره‌ها و دریچه‌های قلب است.
به گزارش سبک ایده‌آل، این بیماری معمولاً زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها، قارچ‌ها یا سایر میکروب‌ها از بخش‌های دیگر بدن، مانند دهان، وارد جریان خون شده و به قسمت‌های آسیب‌دیده قلب متصل می‌شوند. اگر این بیماری به‌موقع درمان نشود، می‌تواند به دریچه‌های قلب آسیب رسانده و عوارض جدی یا حتی تهدیدکننده زندگی ایجاد کند. درمان این بیماری معمولاً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و در برخی موارد، جراحی است.
علائم اندوکاردیت
اندوکاردیت ممکن است به‌تدریج یا به‌طور ناگهانی، بسته به نوع میکروب عامل عفونت و وضعیت قلب فرد، بروز کند. علائم رایج شامل موارد زیر است:
- تب و لرز
- خستگی و ضعف عمومی
- درد مفاصل و عضلات
- تعریق شبانه
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه هنگام تنفس
- تورم در پاها یا شکم
- کاهش وزن غیرقابل‌توضیح
- خون در ادرار
- التهاب طحال
- ضایعات قرمز در کف دست یا پا (ضایعات جینای)
- نقاط کوچک قرمز یا بنفش روی پوست، سفیدی چشم و داخل دهان
زمان مراجعه به پزشک
در صورت مشاهده علائم اندوکاردیت، به‌ویژه در افرادی که دارای مشکلات قلبی، نقص‌های مادرزادی یا سابقه ابتلا به اندوکاردیت هستند، باید فوراً به پزشک مراجعه کرد.
علت ابتلا به اندوکاردیت
این بیماری زمانی ایجاد می‌شود که میکروب‌ها وارد جریان خون شده و به بافت‌های آسیب‌دیده قلب متصل شوند. برخی از راه‌های ورود میکروب‌ها به جریان خون عبارت‌اند از:
- مسواک زدن یا فعالیت‌هایی که باعث خونریزی لثه می‌شوند
- عفونت‌های موجود در بدن
- استفاده طولانی‌مدت از کاتترهای پزشکی
- سوراخ کردن بدن و خالکوبی با سوزن‌های غیراستریل
- مصرف مواد مخدر تزریقی با سرنگ آلوده
- برخی از روش‌های دندانپزشکی که باعث آسیب به لثه‌ها می‌شوند
عوامل خطر ابتلا به اندوکاردیت
برخی از افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند، ازجمله:
- افرادی که دریچه قلب مصنوعی دارند
- مبتلایان به نقص‌های مادرزادی قلبی
- افرادی که سابقه ابتلا به اندوکاردیت دارند
- کسانی که به بیماری‌های قلبی، مانند تب روماتیسمی، مبتلا بوده‌اند
- مصرف‌کنندگان مواد مخدر تزریقی
روش‌های تشخیص اندوکاردیت
تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس ترکیبی از سوابق پزشکی، علائم و آزمایش‌های پزشکی انجام می‌شود، ازجمله:
- آزمایش خون برای شناسایی میکروب‌های موجود در جریان خون
- اکوکاردیوگرام برای بررسی عفونت در دریچه‌های قلب
- الکتروکاردیوگرام (ECG) برای بررسی تغییرات الکتریکی قلب
- تصویربرداری با اشعه ایکس برای ارزیابی وضعیت قلب و ریه‌ها
- سی‌تی‌اسکن یا ام‌آرآی در صورت احتمال گسترش عفونت به سایر اندام‌ها
عوارض اندوکاردیت
در صورت عدم درمان، اندوکاردیت می‌تواند منجر به مشکلات جدی ازجمله موارد زیر شود:
- آسیب به دریچه‌های قلب و نارسایی قلبی
- سکته مغزی
- عفونت‌های گسترده در مغز، ریه‌ها و سایر اندام‌ها
- تشکیل آبسه در قلب، مغز و سایر نقاط بدن
- آمبولی ریه و مشکلات کلیوی
پیشگیری از اندوکاردیت
برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری، اقدامات زیر توصیه می‌شود:
- رعایت بهداشت دهان و دندان و انجام معاینات منظم دندانپزشکی
- اجتناب از خالکوبی و سوراخ کردن بدن با وسایل غیراستریل
- استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه قبل از برخی اقدامات پزشکی در افراد پرخطر
روش‌های درمان اندوکاردیت
درمان اندوکاردیت معمولاً شامل موارد زیر است:
- مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها: در بیشتر موارد، آنتی‌بیوتیک‌های وریدی به مدت چند هفته تجویز می‌شوند تا عفونت به‌طور کامل از بین برود.
- جراحی: در موارد شدید، برای تعمیر یا تعویض دریچه‌های آسیب‌دیده، ممکن است نیاز به جراحی قلب باشد.
نکات مهم در طول درمان
در حین درمان، در صورت مشاهده علائمی مانند تب مداوم، لرز، سردرد، تنگی نفس یا علائم آلرژیک به داروها، باید سریعاً با پزشک مشورت کرد.