به گزارش سبک ایده‌آل،(تایتانیک)
فیلم حماسی و عاشقانه «تایتانیک» که به کارگردانی جیمز کامرون در سال ۱۹۹۷ ساخته شد، نه‌تنها در گیشه رکورد زد، بلکه به‌خاطر دقت تاریخی و جزئی‌نگری خیره‌کننده‌اش نیز مورد تحسین قرار گرفت. کامرون که علاقه زیادی به تاریخ و جزئیات دارد. در ساخت صحنه‌های فیلم از ظروف غذاخوری، دکور اتاق‌ها و طراحی داخلی دقیقاً مشابه کشتی واقعی تایتانیک استفاده کرد.
اما با وجود این دقت، یک اشتباه علمی کوچک در فیلم وجود داشت که بعدها توجه اخترشناسان را به خود جلب کرد. در سکانسی که کشتی در حال غرق شدن است و شخصیت رز بر تخته چوبی شناور است، آسمان شب نمایش داده شده در فیلم، با وضعیت واقعی ستاره‌ها در شب ۱۵ آوریل ۱۹۱۲ مطابقت نداشت. پس از مطرح شدن این نکته توسط متخصصان نجوم، کامرون در نسخه‌های بعدی فیلم، این خطا را اصلاح کرد
تا حتی ستارگان هم با واقعیت تاریخی هماهنگ باشند.
یکی دیگر از نکات جالب پشت‌صحنه، استفاده از آب بسیار سرد برای فیلمبرداری صحنه‌های غرق شدن کشتی بود. بسیاری از بازیگران، از جمله کیت وینسلت، به دلیل دمای پایین آب با خطر هیپوترمی (افت شدید دمای بدن) روبه‌رو شدند. این تصمیم برای طبیعی‌تر شدن واکنش‌های بازیگران و افزایش واقع‌گرایی فیلم اتخاذ شد.
این تلاش‌ها نشان می‌دهد که برای خلق یک اثر ماندگار، گاهی لازم است مرز بین سینما و واقعیت به‌طرز حیرت‌انگیزی کمرنگ شود.