تحریک گوش راهی برای تسکین درد آرتروز زانو؟
محققان در مطالعه‌ای جدید، اثربخشی تحریک غیرتهاجمی عصب واگ را برای درمان درد زانوی مرتبط با آرتروز (OA) بررسی کردند. این روش نوین تحریک عصب واگ، که از طریق گوش انجام می‌شود، می‌تواند امیدی برای تسکین درد زانو در بیماران مبتلا به آرتروز زانو باشد. عصب واگ با فعال‌سازی سیستم پاراسمپاتیک، پاسخ «استراحت و هضم» را ایجاد کرده و می‌تواند به کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. نتایج اولیه این پژوهش امیدوارکننده گزارش شده است.
به گزارش سبک ایده‌آل، عصب واگ، به عنوان جزء اصلی سیستم عصبی پاراسمپاتیک، مسئول ایجاد پاسخ آرام‌بخش «استراحت و هضم» در بدن است و در مقابل پاسخ «جنگ یا گریز» سیستم سمپاتیک عمل می‌کند. این عصب حیاتی، مغز را به اندام‌های مختلفی چون قلب، ریه‌ها و دستگاه گوارش متصل کرده و در مدیریت سیگنال‌های درد نیز نقش دارد.
پژوهشگران دانشگاه تگزاس در ال پاسو (UTEP) در مطالعه‌ای پیشگام، اثربخشی تحریک غیرتهاجمی عصب واگ از طریق گوش را برای درمان درد زانوی ناشی از آرتروز (OA) مورد بررسی قرار داده‌اند. این اولین مطالعه در نوع خود محسوب می‌شود که پتانسیل این روش را برای تسکین درد مفاصل نشان می‌دهد.
دکتر کوزاکو آویاگی، نویسنده اصلی این پژوهش، انگیزه خود را مشاهده رنج بیماران مبتلا به آرتروز زانو و تلاش برای بهبود کیفیت زندگی آن‌ها عنوان کرد. تحریک عصب واگ از طریق پوست، که با اعمال جریان الکتریکی خفیف به عصب (معمولاً از پشت گوش) انجام می‌شود، پیشتر برای درمان مشکلاتی چون سوء هاضمه، درد و حتی کند کردن روند پیری استفاده شده است. این روش ایمن و غیرتهاجمی با بهبود عملکرد پاراسمپاتیک همراه است.
آویاگی توضیح داد که شواهد نشان می‌دهد افراد مبتلا به درد زانو ناشی از آرتروز، دچار عدم تعادل در فعالیت سیستم سمپاتیک و پاراسمپاتیک هستند که می‌تواند منجر به درد شود. فرضیه محققان این بود که تحریک عصب واگ می‌تواند این عدم تعادل را اصلاح کرده و به تسکین درد کمک کند، که یک رویکرد نویدبخش برای سلامت مفاصل است.
در این مطالعه ۳۰ بزرگسال مبتلا به آرتروز زانو و درد مرتبط با فعالیت شرکت کردند و یک جلسه ۶۰ دقیقه‌ای درمان از طریق گوش دریافت نمودند. از شرکت‌کنندگان خواسته شد ۲۴ ساعت قبل از مطالعه، از مصرف داروهای مسکن خودداری کنند. میانگین درد زانو پیش از درمان ۳.۱ در مقیاس ۱۰ امتیازی بود.
نتایج نشان داد که ۱۱ نفر از ۳۰ شرکت‌کننده به حداقل بهبود بالینی مهم در درد زانو دست یافتند. درد زانو بلافاصله پس از درمان ۱.۲۷ امتیاز و ۱۵ دقیقه پس از آن ۱.۸۷ امتیاز کاهش یافت. تمامی شرکت‌کنندگان پروتکل درمانی را بدون عوارض جانبی جدی به پایان رساندند. این بهبود علائم می‌تواند ناشی از بهبود عملکرد پاراسمپاتیک یا مکانیسم‌های تسکین درد مرکزی باشد.
محققان به محدودیت‌های مطالعه خود از جمله نبود گروه کنترل (احتمال اثر دارونما)، تأثیر احتمالی استراحت یک ساعته بر درد، بررسی تنها یک جلسه درمانی، و جمعیت عمدتاً اسپانیایی‌تبار شرکت‌کنندگان اذعان کردند. با این حال، آن‌ها تاکید کردند که داده‌های اولیه، سیگنال‌های امیدوارکننده‌ای از ایمنی، امکان‌پذیری، مقبولیت و اثربخشی این روش درمانی برای علائم آرتروز زانو و ارائه یک درمان جایگزین بالقوه نشان می‌دهد.
منبع: ایسنا