پارک ملی بمو کجاست؟

به گزارش سبک ایده آل، وقتی صحبت از شیراز می شود همه یاد بناهای تاریخی و کوچه باغ های سبز آن می افتند. به طبیعت شیراز کمتر توجه شده است؛ ولی خب اگر آن را بشناسید می بینید که طبیعت زیبایش هم چیزی از آثار تاریخی اش ندارد. یکی از پارک های ملی ایران یعنی پارک ملی بمو در نزدیکی شیراز قرار دارد؛ پارکی که خانه انواع گیاهان و حیوانات است.

همان طور که گفتیم پارک ملی بمو یکی از پارک های ملی ایران و جزوی از خاک استان فارس است. از نظر موقعیت جغرافیایی این پارک در روستای زرقان در شمال شرقی شیراز قرار دارد. نامش هم از کوه بمو گرفته شده است.

محدوده ای که امروزه به عنوان پارک ملی بمو شناخته می شود در سال 1341 به عنوان منطقه شکار ممنوع توسط کانون شکار ایجاد شد. پس از تاسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید در سال 1346 نام اینجا از منطقه شکار ممنوع به پارک وحش بمو تغییر کرد. در نهایت در سال 1354 این منطقه با مساحت حدودی 48 هزار هکتار با نام پارک ملی بمو ثبت شد.

در این فضای بزرگ کلی حیوانات و گیاهان مختلف در کنار هم زندگی می کنند و مطمئنا دیدنشان از نزدیک برای خیلی ها جالب است. آب وهوای خوب منطقه هم یکی دیگر از دلایلی است که مردم به این منطقه می آیند.

در داخل فضای پارک شما هیچ مرکز مسکونی و تجاری و فروشگاهی را نمی بینید. اما در اطراف پارک نزدیک به 30 روستا و شهرهای مختلف وجود دارد که افراد زیادی در آنها مشغول زندگی و گسترش کسب و کار خود هستند. شغل اکثر بومی ها و اهالی این منطقه کشاورزی، باغداری و دامداری است. در واقع در این منطقه کمتر شغل و فعالیت اقتصادی مدرنی را می بینید و افراد بیشتر مشغول فعالیت ها سنتی هستند.

مسیر رسیدن به پارک بمو

فاصله پارک ملی بمو تا شهر شیراز حدود 30 کیلومتر است و جاده شیراز اصفهان آن را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می کند. اگر می خواهید از این پارک دیدن کنید باید از شیراز به سمت روستای زرقان حرکت کنید. نرسیده به زرقان در قسمت پل غیر هم سطح پالایشگاه به سمت راست بروید. به مسیرتان ادامه دهید تا تابلوی پارک ملی بمو را ببینید.
راستی برای رفتن به اینجا حتما باید ماشین شخصی داشته باشید و نمی توانید از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید.

پوشش گیاهی و جانوری پارک ملی بمو

پارک ملی بمو هم مثل هر مکان مشابه دیگری پوشش گیاهی و جانوری مخصوص خودش را دارد. از نظر تنوع پوشش گیاهی و جانوری این پارک ملی بعد از دو پارک ملی گلستان و ارومیه قرار دارد. در این منطقه حیوانات زیادی مثل قوچ، میش، بز، گربه وحشی و جنگلی و کفتار و پرندگان مختلفی مثل عقاب طلایی و جغد زندگی می کنند. به طور کلی بمو خانه 112 گونه جانوری شامل 69 گونه پرنده، 21 گونه پستاندار، 19 گونه خزنده و 3 گونه دوزیست است.

در سال 92 اعلام شد که 6 قلاده پلنگ در این پارک زندگی می کنند.
ما در پارک ملی بمو خیلی با گونه های گیاهی متفاوتی روبه رو نیستیم. البته در اینجا باید این نکته را بگوییم که دلیل کم بودن تعداد درختان و پوشش گیاهی در این منطقه تخریب پارک و استفاده نامناسب از آن است. اما گیاهان و درختچه هایی مثل هوم، پیچک، پیچک پیکانی، گیاه دارویی انزروت، جوسیخ و گون را زیاد در فضای پارک می بینید. تعداد عناصر گیاهی پارک بیشتر از 300 گونه نمی شود.
در این پارک تعدادی چشمه زلال و روان هم وجود دارد که در گذشته از آنها برای آبیاری گیاهان استفاده می شد.پ

پارک ملی بمو به دو بخش تقسیم می شود؛ در یک بخش تفریحگاه و موزه حیاط وحش و و در بخش دیگر هم یک تفریحگاه وسیع وجود دارد. اگر بخواهید از بخش اول دیدن کنید به مجوز یا بلیت خاصی نیاز ندارید؛ البته باید قبلش چک کنید که چه زمانی امکان بازدید وجود دارد. اما اگر بخواهید به بخش دوم پارک بروید باید حتما از سازمان حفاظت محیط زیست استان فارس مجوز رسمی بگیرید و این اجازه به همه داده نمی شود.

با این وجود بارها پیش آمده که افرادی بدون داشتن هیچ گونه مجوزی وارد منطقه محافظت شده شده اند. ولی بهترین و آسان ترین راه برای بازدید راحت و بدون دغدغه از تمام بخش های پارک ملی و لذت بردن از زیبایی آن همراه شدن با تورهای گردشگری است. این تورها مجوز بازدید از این منطقه را دارند و دیگر هیچ مانعی برای رفتن به تمام بخش های سبز تفرجگاه سر راهتان وجود ندارد. پس اگر تصمیم دارید که از این پارک دیدن کنید یا دنبال تور باشید یا خودتان از قبل بروید و مجوز قانونی بگیرید تا با مشکلی روبه رو نشوید.

کمی قبل تر گفتیم که یکی از دلایلی که افراد زیادی به این پارک می آیند این است که بتوانند گیاهان و جانوران مختلف را از نزدیک ببینند. شما می توانید ساعت های طولانی در دل طبیعت پیاده روی کنید و اگر هم شانس داشته باشید بعضی از حیوانات را از نزدیک ببینید. البته حواستان باشد که مزاحمشان نشوید و آنها را نترسانید؛ چون اینجا خانه آنهاست و شما مهمان هستید.

یکی دیگر از کارهایی که باید در پارک ملی انجام دهید عکاسی است. پس دوربینتان را همراه ببرید و گوش به زنگ باشید تا با دیدن سوژه مورد نظر خیلی سریع آن لحظه را ثبت کنید.

گفتیم که کوه بمو یکی از جاذبه های این پارک است. اگر اهلش باشید که حتما وسایلتان را با خود می برید تا از کوه بالا بروید. چشمه فیلی در کنار کوه بمو قرار دارد و می توانید مدتی در کنارش بنشینید و استراحت کنید. حیوانات برای نوشیدن آب به کنار این چشمه می آیند.

موزه پارک ملی بمو

ساختمان موزه درست در ابتدای ورودی پارک قرار گرفته است. در این پارک شما حیوانات تاکسیدرمی شده و بومی منطقه را می بینید.
این نکته را باید بگوییم که اگر می خواهید از موزه پارک دیدن کند باید به صورت گروهی باشید و نه تکی. در ضمن درهای موزه فقط در عید و روزهایی که اداره کل حفاظت محیط زیست فارس اعلام می کند به روی مردم باز است.

آب وهوای پارک بمو

از نظر شرایط آب وهوایی پارک ملی بمو آب وهوای نیمه خشک سرد همراه با بارندگی در فصل های سرد و زمستان دارد. پوشش گیاهی پارک هم تا حد زیادی تحث تاثیر این آب وهوا است. تعداد درختان همیشه سبز و سوزنی مخصوص هوای سردسیر در این منطقه خیلی زیاد است.

میانگین بارندگی این منطقه حدود 392 میلی لیتر و دمای آن هم نزدیک به 18 درجه سانتی گراد است. به طور کلی این منطقه زمستان های سرد و تابستان های گرمی دارد. بهترین فصل برای رفتن به پارک ملی بمو پاییز و بهار است که هوا معتدل تر و لذت بخش می شود.

کوه بمو

این کوه ادامه رشته کوه های زاگرس است و در آن سه رشته کوه از شرق تا غرب کشیده شده است. بلندترین قله کوه بمو قله کل اسد است. کوه بمو منطقه ای کوهستانی و تپه ماهوری است و می توانید آن را از شهر زیبا و تاریخی شیراز ببینید. این کوه دشت شیراز را از دشت مرودشت جدا می کند.

آب رکن آباد که حافظ هم در شعرش به آن اشاره کرده یکی از معروف ترین جویبارهای شیراز است. این رود در سمت غربی کوه قرار دارد و آب گوارا و زلال آن همیشه در جریان است.

بین این رشته کوه ها دشت های باریکی وجود دارد. یکی از آنها به دلیل سرسبزی و پوشش گیاهی متنوع زیستگاه آهو ها است. در تپه ماهورهای وسیع و گسترده بین دشت و کوه تعداد زیادی قوچ و میش دیده می شود که مشغول چرا هستند.

پرتگاه ها دامنه جنوبی کوه بمو و ناحیه های صخره ای پارک هم منطقه خوبی برای زندگی بز و پازن ها است. پس با همه این صحبت هایی که کردیم تنوع جانوری این منطقه زیاد است. باید به این جانوران اهمیت زیادی دارد و از آنها محافظت کرد.